We beleefden Samhain op 3 november. Inmiddels zitten we diep in de herfst en ondanks de mooie dagen, merk je dat de dagen flink korter worden en ook kouder!
Maar waar kun je het seizoen beter beleven dan buiten? Lekker warm aangekleed en met dekentjes op de benen hebben we deze keer besproken wat we afgelopen dagen aan de natuur beleefd hebben. Prachtige herfstkleuren en ook de herfstgeuren, het geritsel van dorre bladeren…. Sommige mensen genieten van de herfst en anderen worden melancholisch in deze tijd van het jaar. In de natuur zie je dat het leven zich terugtrekt en bladeren en eenjarige planten afsterven.
De oude Kelten (+- 800 – 50 jaar voor Chr.) ervaarden dat de scheiding tussen de zichtbare en de onzichtbare wereld flinterdun was in deze periode. Communicatie met de geesten van overledenen was daardoor mogelijk. Tegenwoordig herdenken veel mensen in Nederland hun voorouders op 2 november (Allerzielen). Een mooi moment om aandacht te hebben voor het gemis van geliefden en ze te herdenken.
Wij hebben gedeeld wat we leerden van degene die we missen en spraken over de dood. Onderwerpen waar je in het dagelijks leven niet vaak over spreekt, maar zeker bij het leven horen. Ondertussen versierden we waxinelichtjeshouders, waarin je eventueel een lichtje voor een overleden geliefde kunt branden.
Voor sommige mensen is de donkere periode van het jaar een periode waarin ze niet de beste versie van zichzelf zijn. Somberheid en de zwaarte van het leven extra voelen liggen op de loer. We hebben stilgestaan bij hoe je ervoor kunt zorgen dat je als het buiten zo donker is, het licht in jezelf brandend kunt houden. Tijdens het lopen van het labyrint ontbrandden de deelnemers hun innerlijke licht en staken in het midden van het labyrint letterlijk hun lichtje aan.
Het was weer een mooi samenzijn met diepgang en bezinning.